Podczas instalacji Windowsa instalowany jest zawsze standardowy zestaw funkcji i ustawień. Po instalacji musimy wykonać własną konfigurację w zależności od upodobań. Możemy jednak odchudzić instalator Windowsa ze zbędnych rzeczy, dodać własne elementy, a także wprowadzić kilka domyślnych ustawień, które będą od razu aplikowane po instalacji systemu.
Zmodyfikowanie instalatora, usunięcie zbędnych elementów (np. nieużywanych języków), a także dodanie własnych ustawień wcale nie jest takie trudne, a znacznie usprawnia instalację systemu. Dzięki temu instalator będzie mniejszy, a po zainstalowaniu systemu uzyskamy już wstępnie skonfigurowanego Windowsa pod nasze potrzeby. Jak to zrobić?
Co będziemy potrzebować?
Potrzebny nam będzie obraz płyty z instalatorem Windowsa. Może to być obraz płyty w formacie ISO, ale równie dobrze może to być przekopiowana zawartość płyty instalacyjnej do jednego katalogu na dysku. Do wykonania modyfikacji skorzystamy z programu WinReducer – odpowiednią dla swojego systemu wersję pobierzecie z naszej strony.
Pobierz WinReducer dla Windows 7, 8 lub 8.1
Konfiguracja programu WinReducer przy pierwszym użyciu
Ja pokażę użycie programu na przykładzie systemu Windows 8.1. Pobieramy program WinReducer, a następnie rozpakowujemy go na dysk. Najlepiej rozpakować go do głównego katalogu na dysku, np. „C:\WinReducer81” lub „D:\WinReducer81”, gdyż program nie toleruje długich ścieżek dostępu ze spacjami.
Następnie wchodzimy do katalogu z rozpakowanym programem i uruchamiamy plik WinReducer81.exe. Włączy się ekran konfiguracji programu.
Abyśmy mogli pomyślnie zmodyfikować system, należy się upewnić, że wszystkie przełączniki są w pozycji „On”, zwłaszcza te, w sekcji „Software detection”. Zakładka ta pokazuje, czy w systemie zainstalowane są wszystkie wymagane narzędzia do edycji.
Jeśli ich nie ma, to nic nie szkodzi. Każde narzędzie możemy błyskawicznie zainstalować klikając w jego nazwę lewym przyciskiem myszy. WinReducer 8.1 pobierze narzędzie, a następnie je zainstaluje. Wykonujemy ten krok dla każdego elementu, którego nam brakuje, aż wszystkie przełączniki będą zielone.
Odchudzamy i modyfikujemy instalkę Windows 8.1
Gdy wszystko już skonfigurowaliśmy, to możemy zamknąć ekran opcji. Na ekranie powinniśmy mieć główne, niewielkie okienko z napisem „Welcome in WinReducer 8.1”.
Musimy wskazać nasz instalator. W tym celu klikamy „Start”, a następnie wybieramy „Folder” lub „ISO” w zależności od tego, czy mamy obraz płyty, czy też może przekopiowaliśmy zawartość płyty na dysk. Wskazujemy plik ISO lub katalog z instalatorem i czekamy na otwarcie.
Po otwarciu wybieramy wersję systemu i klikamy „Mount”. Teraz musimy ponownie poczekać chwilę na załadowanie wszystkich plików, aż w końcu wyświetli się na ekranie najważniejsze okno edycji, w którym możemy modyfikować mnóstwo aspektów systemowych.
Przede wszystkim jeżeli chcemy odchudzić instalator i usunąć poszczególne funkcje systemowe, języki lub inne elementy, to wchodzimy do zakładki „Remover”. Jak możemy zobaczyć, na liście znajduje się aż 633 różnych rzeczy, których możemy się z systemu pozbyć.
Wszystkie elementy do usunięcia podzielone są na kategorie. Możemy usuwać czcionki, sterowniki, elementy Panelu sterowania, akcesoria, aplikacje Metro (Modern UI Apps), multimedia, motyw, obsługę poszczególnych języków i wiele, wiele innych. Aby coś wykluczyć z instalatora, wystarczy zaznaczyć to na liście.
Okno „Removal” to nie wszystko. Wchodząc do zakładki „Features” zauważymy listę funkcji, z których część nigdy nie jest domyślnie instalowana. Możemy w tym miejscu uaktywnić (lub wyłączyć) poszczególne funkcje systemowe, takie jak Hyper-V (obsługa maszyn wirtualnych), drukowanie przez Internet czy biblioteki .NET Framework. Jeśli nie korzystamy z przeglądarki internetowej Microsoftu, to możemy nawet wyłączyć instalację Internet Explorera 11.
Warto także wspomnieć o dodatkowych ustawieniach. W systemie często po świeżej instalacji wykonujemy szereg modyfikacji, takie jak włączenie instalacji niepodpisanych sterowników. Takie rzeczy możemy uaktywnić w zakładce „System”. Finalnie w zakładce „Unattended” możemy spersonalizować ustawienia dotyczące nazwy komputera, rozdzielczości, a także wyłączyć poszczególne ekrany konfiguracyjne przy instalacji systemu, a co za tym idzie skonfigurować automatyzację instalacji, ograniczając ilość kroków wymaganą do wykonania przez użytkownika w trakcie wgrywania systemu.
Gdy już wprowadzimy wszystkie zmiany, to na koniec wystarczy zapisać zmiany. W tym celu klikamy przycisk FINISH i przebudowujemy obraz ISO.
Gotowy obraz ISO z instalatorem warto przetestować w środowisku wirtualnym np. za pomocą programu VirtualBox. Jeśli instalacja przebiegnie prawidłowo, to możemy wypalić obraz ISO na płycie lub stworzyć bootowalnego pendrive, a następnie użyć go do instalacji systemu w normalnym środowisku.
